hem de ne utanmaktı benimki
ilk olarak aklıma gelen utandıgım anım:
bir gün okuldan çıktık eve geliyoruz kardeşim dediğim iki arkadaşımla(buket ve cansu)yollarımız aynı yerde tabi ynaımızda benim bebeklik arkadaşım bizden bir yaş küçük bizimle aynı okulda olan arkadaşım(kardeşim diyebiliriz)var neslihan.Konu fen ögretmenlerinden açıldı bukette neslihana size fen dersine hangi hoca giriyor dedi bende atladım onlara gülay giriyor gülay gülay dedim bozuk plak gibi gülay gülay dedim.Hiç te huyum değildir hocalara sadece adlarıyla hitap etmek sonra neslihanın biriyle konuştuğunu farkettim yanıma baktığımda gülay hocanın yanımızda gülümsediğini farkedince kaçıcak delik aradım kendime.Tabi hocanın önden gitmesini sağladım bir şeylerle ugraşır gibi yaparken(nerdne bilebilirim kadının bizimle aynı yoldan geldiğini)
ama en önemlileri ise ilk olarak böyle şeylerin hayal oldugu yok hoca arkadan çıkarmış filan hayal derdim ama öyle değilmiş
ikinci olarak bizim dersimize girmesede en sevdiğim hocalarımdan biridir.
Konu: UtAnDığImıZ AnLAr 
Paz Haz. 21, 2009 3:53 pm
